Vaak concluderen stellen dat ze veel te laat in relatietherapie zijn gegaan. Het kwam er niet van, geen van beiden durfde het voor te stellen, de afleiding door de drukte van het gezinsleven… En dat betreuren ze, want als stellen een relatiecoach zoeken, dan is er in het recente verleden een concrete aanleiding geweest.
- Een langdurige affaire die op een lelijke manier uitkomt
- Een echt grote ruzie, waarin dingen gezegd zijn die blijvend pijn doen
- of zelfs een servies aan stukken, of trouwfoto’s die doormidden zijn gescheurd
En zo zijn er tal van escalaties mogelijk, die een stel doen besluiten: nu is het echt de hoogste tijd!
Aan jou daarom de vraag: wat zou in jouw relatie het signaal zijn dat het tijd wordt voor relatietherapie?
Dat je op mijn website dit stuk leest, is een positieve stap: je zoekt tips, ideeën, hulp.
Mijn advies derhalve: maak een afspraak, alleen of samen en we praten erover. Hoe eerder, hoe beter. Ook als er nog geen sprake is van een echte crisis. Een open deur: een brandend huis krijg je niet meer verzekerd, een verkruimelde relatie nauwelijks meer gelijmd. Zet je reserves en scepsis even aan de kant, je relatie redden, daar moet je niet mee wachten.
Eerst nog dingen zelf proberen: 4 praktische communicatietips
Mochten jullie de stap nog niet durven zetten of staat het water nog niet hoog genoeg? Dan zijn hier vier communicatietips om vandaag mee te beginnen.
-
Geef elkaar complimentjes en spreek waardering naar elkaar uit.
Hoe eenvoudig kan het zijn. Begin gewoon je partner te bedanken voor kleine dingen: een kopje thee, avondeten, dat hij zijn jas ophangt, dat ze boodschappen heeft gedaan. En spreek in de avond uit wat je die dag prettig vond dat je partner deed of zei. Begin jij er gewoon mee, dan komt de ander waarschijnlijk vanzelf.
-
Praat nooit minachtend naar de ander, of over personen/zaken die de ander belangrijk vindt.
Minachting staat bekend als de gemeenste van de ‘vier ruiters van de apocalyps’, zoals John Gottman ooit schreef. Waar deze ruiter regelmatig verschijnt, ligt de klip voor het huwelijk zichtbaar boven water. Woorden die hierbij horen: ‘dat wijf’, ‘die klootzak’, ‘jouw gezeur’, ‘jouw baantje’. Non verbaal hoort daarbij het rollen met de ogen, badinerende blik, door de ander heen blijven praten als die emotioneel wordt. Niet doen, een killer.
-
Spreek niet in verwijten, maar in wensen, belangen, verwachtingen, verlangens en hoop.
Als een stel voor de eerste keer op de bank zit, kan het een kwartier of een half uur duren, maar dan beginnen de verwijten door de ruimte te vliegen.
‘Ja, maar jij klapt ’s avonds altijd je laptop open’
‘We doen nooit meer iets leuks samen, want daar heb jij geen zin in’
‘Altijd die eeuwige kritiek op mijn vrienden en mijn familie’
‘In de slaapkamer gebeurt niets meer en als het een keer gebeurt, moet het vooral snel klaar zijn’
Kun je dit anders zeggen, waardoor de ander gemotiveerd wordt om te luisteren en je wensen te vervullen? Ja dat kan! Hierbij dezelfde 4 punten, maar nu geformuleerd naar de regels van ‘geweldloze communicatie’:
‘Als ’s avonds de computer aangaat voor je werk, geef je mij het gevoel dat je je voor mij afsluit. Dat vind ik jammer, want ik zou graag dichter naar elkaar toegroeien en daarom wat meer willen praten met elkaar.’
‘Ik zou het leuk vinden om weer eens wat leuks met elkaar te ondernemen, zoals we deden in het begin van onze relatie. Gewoon weer eens naar het theater of een wandeling, even lekker met zijn tweeën eropuit.’
‘Mijn vrienden en familie zijn belangrijk voor mij. Ze zijn niet perfect, maar ik zou jou willen vragen om zonder minachting over hen te praten. Als er zaken zijn die je dwars zitten, luister ik daar graag naar en kijken we of we een modus kunnen vinden die voor ons beiden werkt.’
‘Ik zou het fijn vinden als we elkaar in bed weer zouden kunnen vinden en misschien wat nieuwe dingen zouden kunnen ontdekken en proberen. Ik mis de intimiteit, maar vind het moeilijk om in gesprek te komen over hoe we dat kunnen veranderen: zou jij er ook open en eerlijk over willen praten, zodat we er -hoe kwetsbaar en moeilijk ook- beweging in zouden kunnen brengen.’
-
Reageer in eerste instantie met belangstellende instemming op de ander
‘Schat, wat vind jij van onze sex?’
(kijkend op de smartphone) ‘Prima, hoezo vraag je dat?’
‘Nou, ja, we doen het eigenlijk altijd op dezelfde manier.’
(zucht) ‘Ja, maar we hebben het ook druk, de kinderen, werk, alles. Maar als we het doen is het toch best fijn?’
‘Jawel, maar weet jij nog wanneer het de laatste keer was? We doen het volgens mij intussen minder dan 1 keer per maand en dan zijn we in een paar minuten klaar. Vind jij dat bevredigend?’
(verstoorde blik) ‘Ja hoor, ik klaag toch niet.’
‘Oké.’
Je hebt het druk met je werk, de kinderen, je sociale leven. De relatie met je partner is een gegeven, het gaat goed, er zijn geen grote strubbelingen. Oké: echt intieme gesprekken heb je eigenlijk maar zelden en de vurige passie is verdwenen, maar dat is toch normaal?
Tja, dat is normaal en ook normaal is dat (afhankelijk van de cijfers en definities) 25-75% van de mensen in een relatie in enige vorm van intiem contact met een ander dan de eigen partner staat: het kan chatten met een ex zijn, of flirterig appen met een nieuwe collega. En dan mondt het vaak uit in meer.
Bijna 50% van de huwelijken strandt. De kinderen zijn de dupe. En het stel vaak ook.
Wat heeft dat te maken met de dialoog aan het begin van dit kopje?
Nou: Er wordt hier een poging gedaan een gesprek te beginnen over iets wat heel kwetsbaar en spannend is. En natuurlijk vinden beide partners hier iets van. En wellicht zijn er fantasieën en wensen. Maar hoe spannend is het om die kenbaar te maken?!
Het had dan bijvoorbeeld zo kunnen gaan:
‘Schat, wat vind jij van onze sex?’
(smartphone weg leggend) ‘Hoezo vraag je dat?’
‘Nou, ja, we doen het eigenlijk altijd op dezelfde manier.’
(glimlachend) ‘Ja, maar we hebben het ook druk, de kinderen, werk, alles. Maar ik snap wel wat je zegt: het is wel eens vuriger geweest. Denk je er veel over na?’
‘Nou ja, ik realiseer me steeds meer dat we het steeds minder doen. En we kunnen ons wel verschuilen achter van alles, maar ik wil het eigenlijk niet laten gebeuren dat we elkaar helemaal verliezen.’
‘Nee, dat ben ik met je eens. Wat goed dat je het ter sprake brengt.’ (arm om de ander leggend, een kus op de mond) ‘Wat ik eigenlijk nooit heb gevraagd: wat is stiekem een fantasie van je, die we nog nooit hebben laten uitkomen?’
…
Vernieuwen, nieuwsgierig blijven, samen groeien in een relatie: het valt nog niet altijd mee.
Dus als je partner eens een keer een gesprek begint wat op bovenstaande lijkt (het kan ook gaan over de relatie met ouders, de zorgen om een kind, het uitgavenpatroon van de partner): probeer dan het gesprek op gang te houden, je kwetsbaar te maken en je eerlijk uit te spreken.
Vergooi de kans niet op een mooi gesprek, wat een potentieel breekpunt in de toekomst vandaag kan voorkomen!
En mocht dat met zijn tweeën niet goed lukken: als mediator en relatiecoach, help ik graag die gesprekken veilig te faciliteren.